Hanne Troonbeeckx, presentatrice, zit op een boomstam in het bos:
"De komende 6 weken zet ik de mooie natuur van Limburg in de kijker. En eigenlijk niet zozeer de natuur, maar de mensen achter de natuur. De mensen die ervoor zorgen dat het er hier zo goed uitziet. Die mensen ga ik eens opzoeken, en wil ik beter leren kennen. Welkom bij Buitengewoon Limburg."
Begingeneriek met natuurbeelden en een deuntje.
Hanne Troonbeeckx en Bert Lambrechts, gedeputeerde voor Milieu en Natuur, wandelen in het bos. Intussen hebben ze een gesprek.
Hanne Troonbeeckx: "Mijnheer de gedeputeerde. Mag ik u zo aanspreken?"
Bert Lambrechts: "U mag dat, maar u mag ook Bert zeggen. Dat is ook goed."
Hanne Troonbeeckx: "Ok, Bert. Wij gaan zes weken lang heel mooie opnames maken hier in de Limburgse natuur. Daar hebben we een heel mooie reden voor, he?"
Bert Lambrechts: "Ja, daar hebben wij inderdaad een reden voor. Wij vieren feest omdat Limburg de groenste provincie van Vlaanderen is. Dat wil ik zo houden. Ik wil vieren dat we de groenste provincie zijn en ik wil onze vrijwilligers die hier dagelijks voor in de weer zijn in de bloemetjes zetten. Zij doen dat voortdurend in hun vrije tijd, en krijgen hier eigenlijk te weinig aanacht voor.
Hanne Troonbeeckx: "Ik ben heel benieuwd. Als ik ga wandelen vraag ik me vaak af wie die natuur zo mooi onderhoudt."
Bert Lambrechts: "Inderdaad. En ze zijn met zovelen die dat doen. Niet alleen het onderhoud, maar ook onderzoek en gidswerk of zorgen dat de mensen op de juiste manier de bossen gaan bezoeken. Dat zijn allemaal dingen waar de vrijwilligers dagelijks in hun vrije tijd mee bezig zijn. Ik ben hen daar zo dankbaar voor."
Hanne Troonbeeckx: "Awel, ik ga vandaag op stap om die mensen beter te leren kennen."
Bert Lambrechts: "Super. Heel goed!"
Bert Lambrechts en Hanne Troonbeeckx stappen verder door het bos.
Vervolgens zien we omgeknaagde boomstammen in het natuurgebied Hesselberg in Zutendaal. Hanne komt weer in beeld en ontmoet Piet Martens, vrijwilliger bij Limburgs Landschap.
Hanne: "Hey Piet!"
Piet: "Dag Hanne, wat een verrassing."
Hanne: "Hallo, wat een mooi plekje hier."
Piet: "Ja, dat klopt. We zitten hier in het overgangsgebied tussen Kempen en Haspengouw, in één van de 4 beekvalleitjes die Zutendaal rijk is. En we hebben het geluk dat de bever hier in elk van die vier beekvalleitjes is aangekomen. En zoals je kunt zien is hij dapper bezig met het inrichten van deze plek."
Hanne: "Wat fascineert jou zo aan de bever?"
Piet: "Als we een perceel aankopen met het Limburgs Landschap en die bever komt zich hier vestigen, zijn we blij. Dit is een dier dat meteen zelf begint met het herinrichten van dit stukje natuur."
Hanne: "En hoe komt het dat je zo geboeid bent door de natuur?"
Piet: "Ik ben graag buiten. Dat heb ik van kindsbeen af meegekregen. Zeker met de klimaat- en biodiversiteitscrisis denk ik aan mijn kinderen en kleinkinderen. Ik denk echt dat de beste manier om natuur te beschermen, natuurgebieden aankopen en inrichten is. Net zoals de bever doet. Dat triggert mij. En als we nu naar het zuiden van Zutendaal gaan, dan komen we bij Jos, die zich in de beekvallei bezighoudt met een ander leuk beestje. De beekprik. Maar als je daarover meer wilt weten, moet je met mijn vriend Jos spreken.
Hanne en Piet wandelen weg. Verolgens zien we een luchtbeeld en daarna zien we Piet en Hanne wandelen in het Munsterbos. Daar ontmoeten ze Jos.
Hanne: "Is dat de Jos daar?"
Piet: "Ja. Dag Jos!"
Ook Jos Eykens, vrijwilliger van de vissenwerkgroep van LIKONA komt nu in beeld. Hij staat met een waadpak, een schepnet en elektrische apartuur in de beek.
Jos: "Ik ga hier beekprikken vangen."
Hanne: "Mogen wij hier naar beneden komen?"
Jos: "Ja, zeker. Maar liefst niet in het water, want dit is elektrische apparatuur. Hier komt stroom bij kijken."
Hanne: "Watblieft? Stroom en water, dat klinkt gezond ... "
Jos lacht, "Dat kan geen kwaad daar." En hij legt uit: "De beekprik is een zeldzame en kwetsbare Limburgse soort. Piet heeft het daarnet gehad over de bever. Nu, die bever heeft hier dammen opgeworpen en in functie daarvan gaan we nu kijken wat het effect van die dammen kan zijn hier in de beek.
Hanne: "Mag ik eens zien hoe dat werkt? Maar ik kan hier toch blijven staan he?"
Jos: "Ja, je kunt daar blijven staan zonder gevaar voor elektrocutie."
Het toestel fluit. Jos toont zijn vangst in het schepnet.
Jos: "Dit is een larve. Deze kan hier gerust 10 tot 15 minuten blijven, zonder dat hij water nodig heeft."
Hanne: "Waar is jouw liefde voor vissen eigenlijk ontstaan?"
Jos: "Dat is er zo ongeveer met de paplepel in gegevens. Van kindsbeen af ging ik in het gebied waar nu het Schulensmeer ligt tijdens de vakanties vissen met een bamboestokje. Daar hebben we die materie geleerd, he."
Hanne: "Ja."
Het toestel fluit opnieuw en Jos haalt het net weer uit het water.
Jos: "Voila, dat is een volwassen beekprik. Als je die op je hand legt zuigt hij zich vast."
Hanne: "Echt?"
Hanne gilt en lacht: "Dit kriebelt!" Ze zet hem terug in een bakje met water en zegt "doei".
Jos kijkt naar het glazen bakje met de beekprik. Hij zegt: "Toch fascinerend, zo'n visje he. Daar doen we het voor."
Hanne: "Ga je dit ooit beu worden?"
Jos: "Ik denk het niet Hanne, ik kan hier uren en uren mee bezig zijn."
Hanne richt zic tot Piet: "Piet, waarom zou iemand zich tot jouw vereniging moeten aansluiten?"
Piet: "Omwille van de fascinatie en het mysterieuze. Niet alleen van dit diertje, of de bever. Maar ook een blad, of een plantje. Het is zo fascinerend allemaal en moet ons stemmen tot nederigheid en vooral dankbaarheid."
Jos: "Ja, en de appreciatie dat het er nog is. En het koesteren. Veel mensen vergeten dat we moeten koesteren wat we nog hebben."
Hanne: "Dat is pure passie dat ik hier hoor." Richt zich tot de camera: "Schoon he!"
We zien Jos in bovenaanzicht in de beek vissen vangen. Vervolgens stapt Hanne weer verder.
Hanne: "Eigenlijk is onze Limburgse natuur toch prachtig, he. En dat is dankzij vrijwilligers zoals Piet en Jos. Wil jij ook vrijwilliger zijn en hier in de natuur helpen? Surf dan zeker naar de website: www.provinciaalnatuurcentrum.be/buitengewoonlimburg.
Hanne wandelt verder: "Volgende week ga ik naar Wellen en Borgloon, naar de Herkvallei. Tot dan."
Hanne zwaait en wandelt uit beeld.
Slotpancarte:
In samenwerking met Limburgs Landschap, Natuurpunt en LIKONA en met dank aan de provincie Limburg.
Copyright: De Buren voor TVL